तना मनान सामको बरो तो

नितळ, निवळ

कोणे कोणे आदन दवरले ताचेर

तपलें आपलें काडलें शिजोवन

सगळ्यांक सगळें दितालो तो

कोणाक कितें जड

तें पोटांतूय घेतालो तो

घेणारो खंय

दिणार्‍याचे हात लेगीत कोंचून काडटा

तसलीच जाल्ली गत

वयल्यान शांत दिसतालो तो !

भितल्ल्यान जातालो घुस्मटमार

अजीर्ण जातालें ताका

फुगार जातालो

ताणे निच्छेव केलो

व्याजासयत परतें दितलो

आकांतान काडलें

सगळें पोटांतले भायर

देगेक वचून बकाबक ओंकलो

तेन्नाच जीव ताचो सू जालो

आयज सकाळीं मिरामार दर्याचे वेळेर हांव पासयेक गेल्लो

तेन्ना मेकळो श्वास घेत

दर्या म्हजेलागीं उलयलो

हांवूय पासयेक वतना

कालचें निर्माल्य दर्यांत सोडूंक आयिल्लो

म्हज्यान चड वेळ पासय मारुंक जाली ना

पांय घालीत थंय

बियरीचे कॅन, बाटल्यो, ग्लास, पेले, डिश, प्लास्टीक पोतयो, चिप्स खावन उडयल्ली पाकिटां, कापोती, गाद्यो, कपडे, वस्त्रां, कंवच्यो, लाकडां, चुडटां आनी डामराचे गुळे

हांवे नाकाक लेंस धल्लो

काल देवाक घाल्ल्या

फुलांच्या निर्माल्याची

हातांतली पोती

अचळय फाटल्यान लिपयत

चोर कसो येवन गाडयेंत बसलो

By Uday Mhambro