Guadalupe Diasआयज मळबांत हजार रंग रंग म्हज्या यादींचे भुरगेपणार खेळटाले त्या इश्टांचे सोदीचे तें पळय तेरेझीन मीठ हाडूंक धांवता आपटल्ल्या कोंप्रांतल्यान रगत ताचें व्हांवता आंजे-गुंजे म्हणत रोझीन घोवाक कुळण्यांत वाडला जांबळां…
Guadalupe Diasफांतोडेर उठ्ठांच म्हाकाकितलेशेच हात फुट्टातकोणें कितें करचेंह्या विशीं थारावंकते खीणभर भेट्टातमागीर दिसाची सुरुवातकामांत व्यस्त म्हजे हात…कोण पीठ मळटाकोण भाजी चाळटाकोण नुस्तें तळटाकोण रोप उमळटाकोण शीत वाळटाकोण आदोळेर खेळटाकोण तव्याक मेळटाकोण…
Guadalupe Diasदुख थोडें जिरयतां हांव उरिल्लें बरयतां हांव सुकते वेळार तडीर बसून नशीब म्हजें गरयतां हांव काळजार कितले फुटले फोड जिवीत जबर लागलें जड म्हाकाच दांत्या-पाळ्ळार झरोवन घाव्यांचेर सारयतां हांव फुलोवन…
Guadalupe Diasकांय वर्सां फाटीं, पंजाबाचे साहित्यीक भोंवडेर आसतना हांवें एक एकांकी पळयल्ली. ’बॉबी!’ नांव म्हाका खास अशें आवडूंक ना. मात, जेन्ना एकांकी सोंपली तेन्ना तोंडांतल्यान एकूच उद्गार भायर सरलो, ’वाह!’ ही…
Guadalupe Diasहांवें मारिल्ल्या थापटाचे वळ मुन्नीच्या पोल्यार अजुनय स्पश्ट दिसताले! आपल्या दाव्या हाताचें एक बोट तोंडांत घालून तें रडटां-रडटां न्हिदून पडिल्लें. हांवें ताच्या कुरळ्या केंसांतल्यान हात भोंवडयलो तेन्ना ताणें न्हिदेंतूंच आंग…
avinash kunkolkarती रात दिवाळेची आशिल्ली. सगलें शार दिव्यांच्या उजवाडान लखलखताले. शारांतल्या प्रतेक घरांत वेगवेगळ्या तराचे दिवें पेटिल्लें दिसतालें. विजेचें दिवें, पणट्यो, मेणवाती. अशे जायत्या तराचे दिवें… पूण त्या गरीबाचे खोपीत भन्नाट…
Prakash Naikकालची ती चिऱ्यांची खणएक फोणएक कोंणआतां ती गजाल आतीक जाल्या !उदक खोदूळ जालांत्या उदकांत हांव न्हालातूं न्हाला, तो न्हाला,आनीक कोण कोण न्हाला…पवित्र जाला !उदक रेबकोंण जालांरेब्यांत रेडोय न्हालाधुकरूय न्हालाआनी किडोय…
Prakash Naikसानुल्या बोटांनी पेन्सील धरपाची शक्त नासलीमाणकुल्या पांयांनी जोतें चडोवपाची तांक नासलीलिकलीक्या दोळ्यांनी चित्र एकठांवपाचें बळगें नासलेंलाळये जिभेंत रूचीचें आस्वादन नासलेंकर्णमधूर संगीत कळपाची जाण कानांनीं नासलीस्वास-उस्वासाच्या मिलाफाची जुगलबंदी नाकांत नासलीचामडेवेल्या घायांनी…
Prakash Naikआमचें मनआयजूय त्या रंगानभिजून गेलां!शेणाच्या कोरांतसारयल्लें तें खळेंआवयच्या हातांतल्यासादलेल्या कांकणांच्याआवाजांत रंगून गेलां!गोठ्यांतल्यापान्यांचे शिळकेचोधवल कोरदनपारचे भुकेंतचार गोट्यांच्या आंदणाकसांगून गेला!पडवेवयल्या पाडकाचेंउणें करून लुंचणगोडुल्याची पाचवीसाणदाडमणांक दितताचे उपासमारेकआमची खोस परगटायतरवंथीचें नाटकबेस बरें रंगोवन गेलां!घराच्या…
Prakash Naikकाल पयर आमीतिस्कार रावूनएकमेकांची काडली कुतां…ते आमीच आसले!तांणीं आमच्या ताळ्यांतओतलो सोमरसाचो थेंबोंभर रस्त्यारआनीआमी एकमेकांची खोमसां पिंसडूनउगत्या देहासयतगाठलें आपापलें घर…ते आमीच आसले!आतांय आमी जमतातएका भर तिठ्यारभर संवसार पाडव्याकदेवळांत भटानवर्सफळ वाचचें तशेंवाचपाक…
