संवसारांतल्या चडशा
मनशाक नाच आवडटा
नाच नाचतना पळोवक,
नाच नाचूक शिकूक वा
स्वताच नाच नाचूक आवडटा
नाच जायत्या तराचे आसता.

माचयेर सादर करपाचे नाच,
शिनेमांतले नाच, सर्तींतले नाच वा
हेर पारंपारीक नाच.

अशा जायत्या आगानी
नाच मनशाक नाचयत आयला
आनी फुडेय नाचयतलो
आतूंत मातूंय दुबाव ना.

जो पर्यन मनीस ह्या
संवसारांत आसतलो
तो पर्यन नाच मनशाक
नाचयत रावतलो
मागीर जाव तो नाच
सत्याचो वा नागवण्याचो.

नाच हो एक खेळ
जो दुसर्‍यांचे मनरिजवण करता,
नाच हो एक व्यायाम
जो नाचतल्याक निरोगी करता,

नाच ही एक कला
जी मनशाचे जिवीत समृद्ध कराता.

नाचांत भक्ती आसा
तो देवाक प्रकट करता.

नाचांत शक्ती आसा
तो अरिस्टाचो नाश करता.

प्रेत्येक मनशान केन्ना तरी
हो नाच नाचूक जाय.

पूण तो नाच मात
सत्याचो आसूक जाय…!
पायाक आपल्या घुंगरू बांदून
मिरा पसून नाचिल्लीं,
तिच्या प्रत्येक घुंगरूंत
सत्याची खनक आशिल्लीं

पूण आतांचे कांय मनीस
नाच नाचता नागवण्याचो,
माकडा वरीं उडणा मारून
खेळ खेळटा फसवण्याचो.

ह्या झाडावयले त्या जाडार
एका जाग्यार पाय दरना तांचो,
संतेची माची गाजयता
नाच नाचून राजकरणाचो.

जेन्ना एक ल्हान भुरगे
पाळण्यांत खेळटा,
तेन्ना ते आपले हात पाय
हालोवन नाच करता.

त्या नाचाक आमी
शिशूनाच म्हणू येता.
पावसाक सुर्वात जाता.

झाडां वार्‍यांत नाचूक लागता,
फूलां खोशयेंत फुलूक लागता,
दर्या उडणा मारून नाचता
ताका सैमनाच म्हणू येता.

सरकारी कामांत
सादारण मनशाक
नाचयता ताका
कर्मनाच म्हणू येता.

असो सगळ्याचेच
आवडिचो हो नाच,
जाकां नाचूक आवडटा
ते नाचता हो नाच.

पूण जे नाचूक नकळो
ते आंगण वाकडे म्हणटा…

By Avinash Kunkolkar