avinash kunkolkar
काव-काव करून कावळो
रडतालो तांच्या दारांत
पातरांव आयलो आर्म घेवन
कावळ्यान विचारलें म्हाका मारपाक
कितें आसा कारण ?
हांव रडता म्हूण तुमच्या दारात ?
कांय काळो म्हूण कोरान ?
काळो कोगळू तुमकां आवडता
कित्याक तर तो सुरांन रडता
आमचो आवाज आयकतांच
सांगात तुमचो कोण मरता ?
मेलो जरी एक मनीस
पिन्डाक ताच्या आमी जाय
काम तुमचें जालें रें जालें
म्हणटा कावळ्याक त्या उजो लाय.
मानता आवाज आमचो करकोरो
आनी कोरूय आमचो काळो
पूण आमका वाडी दाकयल्या बगर
उपासी आख्को वाडो.
हाली मनीस खूब हुशार जाला
आपली संस्कृताय ते विसरत गेला
वाडी दवरून काव-काव करून
उदक शिपडून…
पयली आपूण जेवक गेला.
काळो कावळो म्हणपी मनशाक
काळ्या कोराचीच लागला आस
आयज प्रत्येकाच्या आगांर, भायर भितर
काळ्या वस्त्रांची दिसता रास.
मनीसूय आतां काळें जालें
कावळ्या सारकी काळी
जाला ताची काळजां
अकलेचेर काळो काळोख येवच्या पयली
देवा परत नितळ कर तांची काळजा
By Avinash Kunkolkar
Manoj Kamat
