भाई, ल्हान तोंडान व्हडलो घांस घेता म्हणून माफ करचें. तुमच्या एकाच वाक्यान जे लोक घायाळ जाले तांचे सद्याचे परिस्थिती विशीं सांगपाचें जाल्यार ‘हत्ती चलता फुडें आनी ताका पळोवन भोंकतात फाटल्यान कुत्रे.’ त्या हतयाक कसलोच फरक पडना. फरक – ना कुत्र्यांचो वा ना तांच्या भोंकपाच्या आवाजाचो. ते भोंकतले, खर्शेंतले आनी अचळय शेपडी भितर ओडून निपचीत पडटले.
खरें म्हणल्यार आयचो वाद, जावं तो रोमी विशीचो वा आसूं मराठीविशीचो, तो कालबाह्य‌ जाल्लो विशय. देवनागरींतली कोंकणी राजभास जाली ती जाली. तेच राजभाशे खातीर
१) गोंय कोंकणी भाशीक (घटक) राज्य जालें.
२) गोंय घटक राज्य जालें म्हणून ४० आमदार जाले.
३) गोंय घटक राज्य जालें म्हणून आमच्या (गोंयच्या) एका नागरीकाक संसदेच्या (व्हडल्या सभाघराचो) राज्यसभेचो वांगडी जावपाचो अधिकार आनी मान मेळ्ळो.
४) कोंकणी राजभास जाली म्हणून घटनेच्या आठव्या परिशिश्टांत तिचो आस्पाव जालो.
५) घटनेच्या आठव्या परिशिश्टांत कोंकणी गेल्ल्यान ती भारतीय चलनाचेर आयली.
६) घटनेच्या आठव्या परिशिश्टांत कोंकणी गेल्ल्यान तिच्या साहित्यीक पुतां खातीर साहित्यांतल्या सर्वोच्च अश्या ज्ञानपीठ पुरस्काराची दारां उक्ती जालीं.
७) तीं दारां उक्ती जातकच आतां मेरेन दोन कोंकणी साहित्यीकांक हो ज्ञानपीठ पुरस्कार फावो जाला.
८) कोंकणी घटनेच्या आठव्या परिशिश्टांत गेल्ल्यान तिका बिर्ला कंपनीन सुरू केल्लो सरस्वती सम्मान पुरस्कार फावो जालो.
आतां एक परकी भास आनी एक परकी लिपी एकठांय येवन सुद्धा जर आंदोलन करता तरीय….
अ) कोंकणी राजभास कोणाच्यानूच काडून उडोवपाक जमचीना.
आ) गोंय घटक राज्य जाल्ल्यान ४० आमदारांचे ३० आमदार करपाक आतां कोणाकूच जमचेंना.
इ) गोंय घटक राज्य जाल्ल्यान ज्या (गोंयच्या) एका नागरीकाक संसदेच्या (व्हडल्या सभाघराचो) राज्यसभेचो वांगडी जावपाचो अधिकार आनी मान मेळ्ळा तो फांटी घेवपाक जमपाचो ना.
ई) घटनेच्या आठव्या परिशिश्टांत कोंकणीचो आस्पाव जाल्ल्यान ती ८व्या परिशिश्टांतल्यान काडून उडोवपाक कोणाकूच जमपाचेंना.
उ) भारतीय चलनावेली कोंकणी आतां कोणाकूच काडून उडोवपाक जावपाचें ना.
ऊ) साहित्यांतलो सर्वोच्च असो ज्ञानपीठ पुरस्कार काडून घेवपाक कोणाकूच जमपाचें ना.
ए) सरस्वती सम्मान कोंकणीक दिवंक नाकात अशी कोल्या कूंय घाली तरीय ती कोणाकूच आयकुपाक येवपाची ना.
जाल्यार
ह्या वादांतल्यान कितें साध्य जालें? आनी जर वयलें कांयच साध्य जावंक ना आनी जावपाचेंय ना जाल्यार आमी सगले आमची (तिनूय वटेनची) शक्त वगीच कित्याक पिड्ड्यार करतात तर? शक्त – पयशांची, भलायकेची, मानसीकतायेची तशेंच वेळाची. ही ताकद एकदां वगडायली म्हणटकच ती गेली ती गेली न्हय?
तेन्ना भाई, उपकार करून तुमी हे हळशिकेंत पडचे न्हय, इतलेंच मागणे. तुमी हत्ती हें मतींत धरचें. तुर्ताक इतलेंच.
देव बरें करूं, भाई!
तुमचो,
प्रकाश द. नायक.

By Prakash Naik