Manoj Kamat
देशाखातीर झुजतना
पांयार गुळी बसून
तो विव्हळील्लो
रगताच्या कोंडांत बुडिल्लो
प्राण कुडितूच शिरकल्लो
भूक आनी तानेक तरशेल्लो
मेल्ल्याभशेन पडिल्लो
तेळपी हेलीकॉप्टर येतालीं
दुरबिणींतल्यान पळयतालीं
वेचून- वेचून मारतालीं जवानांक
रणांगण जाल्लें रगता न्हंय
जंय व्हांवताल्यो जवानांच्यो कुडी
देशप्रेमांत बुडून
ताकाय जैताचो ध्वज दिसतालो
काळजांत रंगिल्लो
एकवटान देशभावांच्या हुबिल्लो
जनमताचे उर्बेन फुलिल्लो
उल्याक काळीज
आनी संकश्टाक भूज दिवपी
संस्कृतायेचें पाळणें
भुंयेच्या शौर्य गाथेन बरयल्लो
शांततायेचें पर्व चलोवपी
जवान रातीर रेंगतालो
राना वाटेन सरकतालो
कोणाक ताची जाणविकाय नासली
पूण देशाक ताची गरज आसली
देश जिकिल्लो झूज
पूण जवानाचें ताका भान आसलें
देशाच्या काळजांत जवानाचें
उंचेलें स्थान आसलें.
By Manoj N. Kamat
