Ranjan Naik
मराठी भाशें ” केल्यानं होत आहे रे आधी केलेची पाहिजे ” हे म्हणिच्या आदाराचेर हांवें एक म्हण तयार केल्ली, ” मेल्याने होत आहे रे, आधी मेलेची पाहिजे ” पत्रकारिता करताना हांवें हेंच शीर्शक दिवन याच विशयाचेर बातमी प्रसिद्ध केल्ली.
कोंकणी भाषेंत हे म्हणीचो सादो सरळ अर्थ असो घेंव येता, ” मेल्ल्यानच वा मेल्या उपरान्तच घडटा, आदीं मरपाकच जाय.”
ही म्हण वाचूं आयकूं बरी दिसना आसली तरी तातूंत शंभर टक्के अर्थ वा सत्य लिपिल्लें आसा.
हरशीं सुद्धां फुडल्याक धपको लागतकच आमीं शिकतात. सादें उदाहरण दिवपाचें जाल्यार, जायते फावट फुडें गतिरोधक आसा म्हणून खबर आसना, फुडली गाडी त्या गतिरोधकाचेर वयर उसळिली पळयतकच आमीं सादूर जावन ताकतिकेन गीयर बदलतात आनीं ब्रेक लायतात.
इश्टांनों, गोंयभर ही अडचण आसाच.
हांव आमच्या सावर्डे कुडचडें सांगें दाभाळ तिळामळ केपें धारबांदोडा इत्यादी खाण वाठारांत आधीं खनिज माल येरादारी चलताली त्या वाठारांत खूप भोंवला. ह्या सगळ्या वाठारांत तुमीं कांय जाण भोंवल्या आसतले जाल्यार एक गजाल तुमचे नदरेक आयली आसतली, ती म्हळ्यार जायते कडेन रस्त्यार गतिरोधक घाल्ले आसात.
तुमकां कितें दिसता ? हे सगळे गतिरोधक सार्वजनिक बांधकाम खात्यान आपूण जावन घाल्या म्हणून ? जिल्हाधिकारी आनीं मामलेदारांनीं हे गतिरोधक घालपाक आपुण जावन सार्वजनिक बांधकाम खात्याक आदेश दिले आसतले म्हणून ? जर तुमकां हय अशें दिसता झाल्यावर तुमीं भौतेक करून चुकले.
निदान सावर्डे कुडचडें सांगें केपें दाभाळ वाठारांत तरी रस्त्यार जे गतिरोधक दिसतात, ते खरें म्हळ्यार गतिरोधक न्हीं तर थंय अपघातांत मेल्ल्या निश्पाप दुर्दैवी दादलो बायल तरनाटो तरनाटी चलो वा चलयेचें थडेंच म्हणजे थडगें म्हणचें पडटलें, जें मेल्ल्या पुरिल्ल्या वा लासिल्ले सुवातेर एक यादस्तिक म्हणून बांदतात. निदान हांव तरी ताका थडें वा यादस्तिकच म्हणटलों. कारण तातुतले कांय दुर्दैवी अपघात हांवें पळयल्यात.
गोंयांत हायवे फ्लायओव्हर जायत सावन तर अपघात जायत आसात. तेन्ना प्रत्येक अपघाता उपरान्त लोक थंय गतिरोधक घालपाची मागणी करीत आसतात वा लोकप्रतिनिधी जागे जावन थंय रोकडेच गतिरोधक घालतले म्हणून जाहीर बी करतात. केन्ना केन्ना भौशिक बांदकाम खातें त्याच दिसा गतिरोधक वा आडमेळें तयार करून आपली तत्परता दाखयता.
खंय खंय अपघात जावं येता वा अपघातप्रवण सुवाती ओळखून वेचून काडून थंय गतिरोधक वा आडमेळें निर्माण करपाची हीच तत्परता आदिंच दाखयल्ली जाल्यार कोणाचो बापूय आवय चलो चली भाव भयण आज आमच्यांत आसता आशिल्लीं.
आतां हालिंचीच गजाल पळवया. फाटल्या वर्सभर रेंट एक बायक वा रेंट असं कार भाड्यान दिवपाचो धंदो गोंयांत जोरान चलता. दिसता त्या प्रमाणे हातूंत बिगर गोंयकार अदिक आसात अशें दिसता. कित्याक कोण जाणा हांचेर कोणाचो वचक दिसना.
पार्क करूं सुवात नाशिल्ल्यान ह्यो चारचाकी फुटपाथार सुद्धां पार्क केल्ल्यो दिसतात.
ह्या चारचाकी गाडयांनीं फाटल्या वर्सभर कितले गोंयकारांचो जीव घेतलो. दोन दिस खबरांपत्रां आनीं समाजमाध्यमांचेर बोवाळ जाता, मागिर सगळें सदांभशेन, जशें कांयच घडूं ना.
हें सगळें घडिल्लें आनीं घडटा तें पळयत जाल्यार दुवेंस जावचेंच न्हीं म्हणून आमीं काळजी घेतले काय ? आनीं घेतले जाल्यार केन्ना घेतले ? केन्ना कडक पावलां उखलतले ? केन्ना कठोर कारवाय करतले ?
By Ranjan Naik
Manoj Kamat
