
दुख थोडें जिरयतां हांव
उरिल्लें बरयतां हांव
सुकते वेळार तडीर बसून
नशीब म्हजें गरयतां हांव
काळजार कितले फुटले फोड
जिवीत जबर लागलें जड
म्हाकाच दांत्या-पाळ्ळार झरोवन
घाव्यांचेर सारयतां हांव
फुलोवन म्हजीं घायाळ पाखां
कितलीं सांगूं पिलें दुकां
दर दिसाक मडें म्हजें
फोंड खणून पुरयतां हांव
गरज तेन्ना हांव तुजें
हरशीं पडून वचना म्हजें
तुका परवडचें ना देखून
कमीच मोल थारायतां हांव
म्हजे कवितेंत म्हजी व्यथा
तुमचे खातीर ती कविता
तुमी मारतात ताळयो आनी
कवी म्हूण मिरयतां हांव
By Guadalupe Dias