Guadalupe Dias
फांतोडेर उठ्ठांच म्हाका
कितलेशेच हात फुट्टात
कोणें कितें करचें
ह्या विशीं थारावंक
ते खीणभर भेट्टात
मागीर दिसाची सुरुवात
कामांत व्यस्त म्हजे हात…
कोण पीठ मळटा
कोण भाजी चाळटा
कोण नुस्तें तळटा
कोण रोप उमळटा
कोण शीत वाळटा
कोण आदोळेर खेळटा
कोण तव्याक मेळटा
कोण चाव गाळटा
कोण मान्न्यांत बुचकळटा
वेळार कचेरीक पावूंक
संवसाराच्या दांत्यार म्हाका
कोण तिडकीन दळटा
टीक टॉक टीक टॉक
संगणकाच्यो चावयो आनी घडयाळाचे कांटे
कोणें कोणांक हारोवंचो
विचार मनांत घोळटा
लाचार परततां घरा
सगळो वावर सोंपोवन
सपनां विणूंक बसतां
ज्युस्त त्याच खिणांक
बेकार उरिल्लो एक हात
म्हजें मन पिळटा
‘न्हीद तूं आतां, फाल्यां पळोवंया’
अशें म्हणत….
म्हजें काळीज जाळटा
आनी हो समाज…
पाशाणीं म्हुर्तीक होरायत
आपलो धर्म पाळटा…
By Guadalupe Dias
Manoj Kamat
