दोंगरा वयल्यान काळी कुपां

गावांत म्हज्या आयल्यांत धावून

सकाळच्यान पडटा पांवस

केन्ना नेटान …केन्ना रावोन.

मळयो शेतां व्हाळानीं

बेबे आता रडटले

मुशीं वयल्या उदका लोटांत

सांगटां थिगूर चडटले.

मेरे वयल्यान दांगल्यो हालयत

कुर्ल्यो नेटान धावतल्यो

कुवाकोंबड्यो तिरश्या दोळ्यांत

पळयत तांकां रावतल्यो.

तळ्या धडेर सावरी झाडाक

कोंबऱ्यो नव्यो फुट्टल्यो

हुड्या वयल्या वडा रूखार

बोक्यां जोडयो उडटल्यो.

वशी बांदार ओंखण्या शेतांत

तांठ नवो रूजतलो

मारयानीची सतरी पळोवन

बांगर पाडो बुजतलो.

फोर्सुल्याच्या रेड्या फाटीर

वकलां-सांवर बसतली

वोल्या तेच्या फाटीचेर

पिसां काळी दसतली.

विरलें कांबळ आसली तरीय

हांव पावसांत चिप्प भिजतलो

पागडी मारून आख्खो दिस

घरा येवंन न्हिदतलो रे

घरा येवंन न्हिदतलो.

By Ramesh Saju Ghadi