Ramesh Ghadi
चलात हातांत धरया नांगर
परत बांदया जोत
पावस आसूं वत.
कुडींतल्यान व्हांवंदी झरी
नाका आळसा खत
दीवया म्हरे दाखोवंन आमचो
आजून शेतकार घट !!
भायल्या भाजयेर जगता तुमीं
सदाच तांचें भोंकप
सुपीक आमची जमीन मागीर
कित्याक आम्ही झुकप ?
सांग कित्याक पडल्या गावांत
शेतां आमची ओंखणीं
उठ गोंयच्या शेतकारा रे
पुरो जाली लकणी .
सुस्ती आनीक आळशीपणा
चलात मारया वडीक
नाकां परत थेवंया आमी
एकूय शेत गा पडींक.
गावा गावांत पिकूंदीं रे
शेतां पोरसां मळे
आंगणां आंगणात फुलूंदी रे
शेवतीं-मोगरे कळे.
पांचवेचार करया गोयें
पयलीं आसलें तशें
नाका परत करचे फुडें
कोणां फुड्यांत पोशे.. रे
कोणां फुड्यांत पोशे.
Manoj Kamat
