Uday Mhambro
भरभरुन मेळ्ळें जरी संवसारातलें सुख
वसवसला हांव पळोवंक आई तुजें मुख
अपुर्बाय करची कशी तुंवेच शिकयली
मस्तेपणाक ख्यास्त दिवन देख दाखयली
पुत जरी जालो तुजो भोगशिली ना चूक
वसवसला हांव पळोवंक आई तुजें मुख
उणीदुणी उतरां तुंवे कोणा दिली ना
दारांतलो सोयरो रीत्या हाती गेलो ना
तानभुके विसर घाली, सावळी तुजी, तूं गे रुख
वसवसला हांव पळोवंक आई तुजें मुख
थंडशितळ व्हांवती वारें, म्हाका नासलो भंय
वेंगेन मोगा ऊब दित तूं गे म्हणटाली आलय
आई म्हाका सोडून गेली काळजा म्हज्या दूख
वसवसला हांव पळोवंक आई तुजें मुख !
भरभरुन मेळ्ळें जरी संवसारातलें सुख
वसवसला हांव पळोवंक आई तुजें मुख !
By Uday Mhambro
Manoj Kamat
