पावसा,

सत सांगता म्हण रागार जावं नाका.

आयज पयलोच शिडशिडला तूं. उबाळान आमच्या जीवाक सामको हुलोप पेटील्लो. घराघरांत, फेसबुकार, वॉटस्एपार, इन्स्टाग्रामार, तिठ्यार, बाजारांत सगळ्याक तुजी तोखणाय चल्ल्या. आयज पारजतान लेगीत तुज्या येवकाराक आंगणांत शिंताडो घाला. सगळो वाठार मातयेच्या वासान परमळ्ळा. आयज तूं हिरो. आयज सगळ्या चॅनलांचेर तुजीच ब्रेकींग न्युज, फाल्यांच्या पेपरार तुका पयल्या पानार फोटवां सयत मान.

अंदू तुंवे सगळ्यांचे सगळेच अदमास चुकयले. सारकी मिर्गार दांडी माल्ली. आनी तेच दांडयेर हवामान खात्याची लज वार्‍यार सुकत घाली. खरें म्हळ्यार फाल्यां पावस पडटलो अशें खात्यान सांगतकूच आमी हमखास पावस पडचो ना अशें धरुन चलतात. आनी फुडले चार दिस कडक वत पडटले अशें हवामान खात्यान कळीत केल्यार आमी सत्री, कापोत घेवनूच भायर सरतात. इतलो तांचेर आमचो भरवंसो. तांचो अदमास खरो जायत जाल्यार मळबांत किदें तरी घुस्पलां असो आमी आमचो समज करुन घेतात. आतां सगळें शास्त्र मुखार गेलां. पुण अदमास चुकपाचे शास्त्र पयली परस इल्ले चडूच मुखार गेलां.

आमच्या भुरगेपणान जाणटेले बेब्यांचेर पातयेवन रावताले. पावस येवंचे पयली बेबे आड्डताले. पुण आमी चिकन म्हारग जातकूच बेबे कातरुन खावपाक सुरवात केली. आनी डरांव डरांव करुन आड्डुपाक बेबेच शिल्लक उल्ले नात. थोड्यो ल्हान ल्हान बेबक्यो कुळागरांत वोंक वोंक करुन किंळची मारतात. पुण तांका पावस खंयचो आनी स्प्रिंकलर खंयचो ताचो फरक कळना. देखून बेबक्योय घुस्पतात आनी आमकांय घुस्पयतात.

म्हजी आजी सांगताली पयलीं खंय तूं अमक्या नक्षत्राक हुंदरार बसून येतालो तर आनी खंयच्या नक्षत्राक घोड्यार बसून येतालो. आतां म्हाका दिसता तूं केन्ना बुलेट ट्रेनीन येता तर केन्ना मोडक्या कदंबान बसून. देखून केन्ना उटंगारांनी पडटा तर केन्ना पिरिपिरी करुन.

आतां तूं आयलाच मात्सो उसरां जाल्यार मात्सो सारको झड. जमनीक मात्सो जिर. पुण तूं जिरतलो खंयचे जमनींत ? आमी स स लेनीचे हायवे बांदून मार्गाक कॉंक्रिट घालां. गावागावांनी वाडचयावाड्यार पेवर्स बसयल्यात. शिमिटाचे फुटपाथ बांदल्यात. खळयो, व्हाळ कॉंक्रिटान बांदल्यात. उदकाचे पाट शिमिटान. तुंवे पडटनाय धा फावट ह्या गजालींचो विचार करचो पडटलो. हें फाल्त म्हणून आमी दुदाच्यो पोतयो, खाणांच्यो पिशव्यो, रिकामी बाटल्यो, आचांव, बियरींचे कॅन व्हालेतीनी उडोवन व्हालेती, खळयांची तोंडां बंद केल्यात. गोंयच्या दर ऐक शारांत आतां दिसपट्टी बुडटी.

तूं मात्सो उसरां आयलो जाल्यार आमी कितले ताणशेले. कितले खर्शेले. आतां तूं चुकून माकून जर सेगीत झडशी, घसघश्यांनी पडशी जाल्यार पणजे, मडगांव, वास्को खिणाभितर बुडटले. मागीर तुज्या नांवान पळय कसो कालोर भायर काडटात ते आमी.

चार दिस वचूं दी. पणजेभर खणून पुरयल्ल्या मार्गांचेर कितल्यो गाड्यो नाक आपटून खळयेन पडटात ते पळयतलोच तूं. वचत थंय कितलो चिखल जाता तो पळय.. मार्गावयल्यान फास्ट वचपी गाडयेन उसळपी चिखलान आमचे बुशकोट कशे म्हेळे जातात ते पळय. उटंगाराचो भार येवन तूं कोसळटलो तेन्ना मार्गा देगेक रस्तो रुंद करतना झाडांची पाळां उस्तून उडयल्ली तीं झाडां कशीं कोसळटात तीं पळय. हो अच्छेव घडटलो आमचे चुकीन. पुण येतलें सगळें तुज्याच बोडार. मागीर राव तूं तयार खावंक भातेरी. आयज तुजी स्तुतीकवनां गावपी तेच मागीर आमी तुज्या नांवान कांडटले शिगमो. कोणाक खंय मेळटात जाल्यारुय वडे आनी मेल्यारुय वडे. हांगा मात पावसा शाण्या, तुका पडल्यारुय लडे आनी उडल्यारुय लडे. पावसा म्हज्या राजा, सत सांगता म्हण रागार जावं नाका. लोककवी मनोहरराय सरदेसायांनी तर तुज्या ह्या जीवनाचेर चारुच वळींची एक सुंदर अजरामर कविता बरोवन दवरल्या. ती आयक आनी शाणो जा.

पावस पडल्यार
म्हणटात विटयले
पावस उडल्यार
म्हणटात फटयले
आमकां जाय तेन्ना आमकां जाय तितलोच झडपाची बुद्ध तुका बेगीन येवं अशें मागून,
तुज्या वावझडीन ओलो

By Uday Mhambro