Manoj Kamat
रंग तुजे फांकताले
हांव सपनेतालों भुरगेपण
उमेद तुजी विरगळटाली
म्हजे भितर
विलूदी
फुला फुलार
जडटालो मोग
लजताल्यो पाकळ्यो
तुज्या स्पर्शान
व्हांवतालो तो
तुज्या म्होवा देठान
थरथरपी ओठान
तूं पितारतालो आसमंत
हांव फाटल्या- फाटल्यान
नाचतालों धांवतालों
तुजो रंग
म्हजे भितर घेवपाक
अथवोच
निसर्गरुपी
सैमाच्या नकसूद हातांनी
सारयल्लो
जिणेत फुलां फुल्लीं
साबार
हांव तुजीं पाखां लावन
आसमंतांत उडलों
उंच उंच पावंडे जोडीत
पूण तुजे नाजूक उगडास
शेणत रावले
नकळत
आयज हांवें
कुंडेंत फुलझाडां रोयल्यांत
सोबीत फुलां फुलून
तीं परमळ्ळ्यांत
वाट पळयत बसलां तुजी
केन्ना तूं येतलो काय ?
म्हजें जिणेंत
सुखाचें वुलूदी पांख घेवन
परतून म्हाका
म्हजें शेणिल्लें
भुरगेपण दिवंक !
कविता संग्रह : ‘ पांख परजळ’
By Manoj N. Kamat
