Manoj Kamat
वर्सासनाचो आयलो शिगमो
उमेदीचें फुल्लें ल्हार
शिरंतरां उफाळून आयज
ल्हानां व्हडांचेर आयलो भार
खेळगड्यांचे रचले पंगड
धोल ताशे लागले वाजूंक
तरंगां, अबदागिरां नाचोवन
पावलां नेटान लागलीं नाचूंक
घुडयो, सत्र्यो, इलामती
एका ल्हारार झेलूंक लागल्यो
शिंगां मळबावशीन रेखीत
वाठार सगळो गाजोवंक लागल्यो
तोणयां मेळ, घोडेमोडणी
सर्त ही गेली वाडत
दिवल्यां आनी मुसळां नाच
तालार गडे शिगमो खेळत
तुळशिकडेन आयलो मेळ
सत्री फुलोवन सुरू खेळ
नाच करीत , पावली मारीत
जाणट्या, नेनट्यां मदीं सुमेळ
“चानयेच्या पिला तुका
तीन पाट
आनी रावणान सीते हेल्या
दाखय वाट”
खेळ सोंपलो, बरोच रंगलो
आशिर्वाद म्हालगड्यांचो
तळी सजयली सवाशिणीन
नकसूद साज पान-विड्याचो
आयज शिगमो पयलीं भशेन
दारांत येवन खेळना
उगडासांतले खीण ते सोबीत
परतून पळोवंक मेळना
गांवपण गेलें पैस तशें
गांव बदलून जालो नवो
दायज म्हजें शेणलें आयज
मनिसपणा तुटलो दुवो
होस्सय… होस्सय…
शबै शबै शबै शबै शबै.
By Manoj N. Kamat
