आपल्याच पावसांत भिजता पावस

सुर्या वतांत सुकता पावस

भुयेंत भितर जिरता पावस

कुपां जावन जट्टा पावस…..

पावस पडून भरलें तळें

फुल्ला सोबीत सांळका कळें

उकतें करून तुजे दोळें

सैमाचें हें रूप पळें…..

पावस निर्मळ नितळसार

सैम जालें पांचवे चार

उकतें करून काळजाचें दार

सोबीत सैमरूप काळजांत हाड…..

पावस आमचो ईश्ट,

सोयरो आनी सांगाती

आमच्या खातीर जागता तो

सपनाळू सुखाच्यो रातीं…..

पावस आमकां भिजयता

भुयेंत बीं रुजयता

दर्या ल्हारां गाजयता

सोबीत सैम सजयता…..

आमी पावसाक आपयता

पावस आपल्याकूच ओतयता

पयशे दिता सांगून

असोच ताका फसयता…..

पावस भाटां शेतांतलो

दोंगरा आनी रानांतलो

म्हजे जिणे यादिंतलो

पावसा म्हज्या मनांतलो…..

पावस एके रातीचो

तुजो म्हजो दोगांयचो

दोन काळजां एक करपी

पावस आमच्या मोगाचो…..

पावस हो कोणाचो?

शेतकामत्याच्या रिणाचो

वायट बर्‍यां गुणाचो

पावस सुखा खिणाचो…..

By Avinash Kunkolkar