स्मार्ट फोना परस आतांचे भुरगें बरेच स्मार्ट जाल्या शे दिसता. शिकपातूंय आसा

न्हय तुमी भुरग्यानो स्मार्ट? काय फकत मोबायलांतल्यो गेमी खेळपांत…?

हे पळयात भुरग्यांनो, ह्या वयार तुमच्या हांतान मोबायल… ही आमचो देश कितल्या फुडें पावला हाची गवाय दिता… पूण मोबायलाचो वापर केन्ना, कोसो आनी कितलो करप हे गिन्यान आसप गराजेचे आसा. तुमच्या हट्टाक लागून तुमच्या आवय बापायन तुमकां मोबायल दिलो जायत, पूण तुमचो हो हट्ट तुमचो दुस्मान जावक दिवनाका!

वेळ पासार करूक थोडो वेळ मोबायलार खेळले म्हणून कांय ना! पूण एक

लक्षांत दवरात, मोबायलांतले खेळ खेळून एक व्हड खेळगडो जायना !! म्हाणून म्हणटा मोबायलाचो वापर गरजें पुरतोच जावदी आनी तोवूय बी तुमच्या फायद्याचोच जावदी. आतां मोबायलांत जाव लेपटोपांत गुगल नांवाचो एक गीरुजी आसता. तो गुरुजी पुराय देशांतलें गिन्यान आमकां नेटा वरवी दाखयता वा शिकयता.

हे नेट म्हणल्यार इन्टरनेट. हाचेर आमी जायते कितें शिकूक शकता.

पूण इन्टरनेटार जे येता ते सगलेंच सारखे आसतलेच अशें ना हां, दोळे धापून विस्वास करपा सारखे ना ते इन्टरनेट. आमी समजूतायेन ताचो वापर करूक जाय. खरे कितें, खोटे कितें हे पयली आमी समजूक जाय. मनीस कितलोय हुशार असलो तरी

तो चुकूक शकता हे तुमकां मान्य आसा की ना…? आसात न्हय जाल्यार हे इन्टरनेट मनशानीच केला हे विसरूक फावो ना.

मोबाल, लेपटॅाप, कंम्पूटर ह्या सारख्या सादनाचो गरजे पुरतच वापर करपाचो, ह्या सादनाचो उपयो ही अयच्या काळाची गरज जावन पडल्या. आमच्या वेळार आमी बोटा मेजून गणीता करताली. तो केलकुलेटर म्हणटा तो निशिल्लो,

सुर्याची ताप पळोवन वेळाचो बरोबर अदमास लायतालो. आमच्या मनगटार घळयाल निशिल्ली. अतां मोबायलांत, वणटिचेर, पेनांत खंय खंय म्हणून सांगूक नाक…! वचत थंय घळयालीं तरीय वेळाची म्हणून कोण किमंतूच करिना. मनशान

वेळाचे महत्व समजूक जाय ताची किमंत करूक जाय…! ” चीत मनशा वेळ आसतनाच, चितूक कोणाक कायदो ना! वेळाचे महत्व वेळार समजून घेवया, उपरान

चितून फायदो ना.

By Avinash Kunkolkar