avinash kunkolkar
जुनाचो म्हयनो आयलो
पावस पडलो साबार वाठारान
धर्तरेन सोबीत वास सोडलो
नवें कोमर्यो फुटल्यो झाडार.
ल्हवू-ल्हवू उदक वाडन
झरीं न्हयों व्हावूंक लागल्यो
उटगाराच्या पावसात
बेबें, बेबक्यो गावूंक लागल्यो.
सैमाचे गीत गावंक
वार्यान धरलो सूर
पावसाची रिमझिम पळोवन
मोराक नाचपाची आयली हूर.
मोर आपले पंख पसरून
थुई-थुई नाचूंक लागलो
मोराची तोखणाय करूंक
पावस घोसघोशानी वतूंक लागलो.
पावसाचे सरी आंगांर घेवन
धर्तरी पाचवी-पाचवी जाली
दर्यार उदक भरती जावन
ल्हारां उमेदीन साद घाली.
शेतकर्यांच्या मनात
उमेदीची पाळां सुटली
शेतांत ओपिल्ले बिंयांक
पाचवी चार कोमरी फुटली
सगळ्यांचें मन तृप्त जालें
पावसाच्या त्या आगमनान
खोशी दाटून रावली
दरेक जिवाच्या जिवनात.
पावसाचे हे सरी येउन
सगळ्याचे मन अंतस्करण न्हाले
ईतलो पावस पडलो धर्तरेर
कीं सगळ्याक उदक-उदक जालें.
By Avinash Kunkolkar
Manoj Kamat
