avinash kunkolkar
एक दीस एक कोलो
दर्या वेळेर भोंवतालो
खिणांत वेळेर बसप ताचे
वेळेर आशिल्लें बुराक
दावले मारून उस्तितालो
बुरकांत आपले नाक घुसोन
कितें तरी सोदतालो.
बरच वेळ एक कावळो ताका
बारीक नदरेन जोकतालो
बुराक उस्तितल्या कोल्याची
करामत तो पळयतालो.
कोल्या काका-कोल्या काका
शेणला तुजें कितें…?
बुरकांत त्या कितें सोदता
म्हाकाय कळू दी तें. ( कावळ्यान म्हणले )
ह्या बुरकांत कुल्ली आसा
वास म्हाका येता
खावन ताका पोट भरता
भुकेंत हांव तळमळता. ( कोल्यान म्हणले )
वास घेयत रावनाका
कुल्लेक तें सोडनाका
आनीक मात्सो जोर लाय
जाल्ल्या कामांत वेळ नाका ( कावळ्यान म्हणले )
कोल्यान तकली चलयली
बुरकांत आपली शेपडी घाली
शेपडेच्या पोताक धरून
एक कुल्ली भायर आयलीं.
कावळ्यान आपले बुद्देचो
वापर असो केलो
कुल्लेक तें चोंचयेत दरून
भुर्रर्र उडन घेलो.
By Avinash Kunkolkar
Manoj Kamat
