Manoj Kamat
आडांगी खेळ
उगडासांतले
आयज कसों
खेळूं हांव !
शेणिल्ल्या
इश्टांक म्हज्या
परतून खंय
मेळूं हांव !
कोयंडेबालातली
काई SS
व्हडल्यान कसों
आड्डतलों !
गड्डयांतलें
‘मील’ तें
जमनीर खंयचे
खोल्लीतलों !
लगोरेंतले
फाटीर वडे
परतून केन्नाच
येवचेनात !
गुट्टयातले
फातर – धोंडे
नकसूद हातान
नाच्चेनात !
बियांतलो
‘भोटो’ म्हाका
खंय सोदून
मेळटलो !
वागांनी
खेळपा फळो
खंयच्या माळ्यार
आसतलो !
मिठानीं
खेळांतलो ‘ कुसड ‘
आयज खंय
सोदतलों !
लंगडी आनी तिकूटपांय
कोणावांगडा
खंयच्या मळार
धांवतलों !
कांगातल्यो
शंख – शिपयो
खंयच्या दर्यार
मेळचेल्यो
व्हिरांतल्यो
तासून बडयो
खंयच्या चुट्टा
काडचेल्यो
ताबुलफळ्या
शेणिल्लीं ताबलां
खंयच्या पेटलांत
मेळटलीं !
भातुकलीच्यो
राया – राणी
खंयच्या ट्रंकांत
आसतलीं !
सुर – पारंबीतलो
वडा रूख
दोंगराचेर
ना आयज
हू तू तू
खेळूंक मळार
मेकळी सुवात
ना मायज
निरागस
ते तोंडार हांशें
खंयच्यान सोदून
हाडटलों !
बालपणा
शेणिल्ले उगडास
परतून कशे
जोडटलों !
By Manoj N. Kamat
