
उतरां तुजीं सोबीत म्होवीं
उगडासांनीं उरिल्लीं
जीण खोशयेन भरून आयज
इश्टागतीन फुलिल्लीं…
काळीज तुजें नितळ
उलोवप तुजें गोड
दोळे नकसूद कोरीव
लायतात तुजी ओड
भरून काळीज उमाळ्यांनी…
ओठार तुज्या फुलता कवन
सादे- सरळ जिणेंत तुजे
नमळकाये जाता दर्शन
जीण म्हळ्यार सपन खेळ
काळोख उजवाडाचो…
सांगात मेळ्ळो सोबीत तुज्या
मोगाळ म्होवाळ उलोवपाचो
मनशां मेळटात तुजे भशेन
केन्नाय चुकून संवसारांत
गुडुप्प जाता अचकीत जीण
नखेत्र जावन बसता मळबांत…
मोग तुजे जिणेंतलो
चंद्रिमावरी वाडचो
दुवो इश्टागतीचो नितळ
सदांकाळ परमळचो
इश्टागत तुजी म्हजी
सदांच फुलत रावची
वर्सां लोटलीं साबार तरीं
वाडत ती रावची…

By Manoj N. Kamat