रुपां
कुपां घेतात रुपां मळबांतले तरंग मनांत फुलतात रंग भुरगेपणांतले उडटात उंच मळबांत काणयो घडटात जिणेच्यो पुराय जावंक नाशिल्ल्यो पावस मदीच खेळटा आपालिपा माकडाच्या लग्नांतलो वतांतलो आनी हीच आक्रताय मळबांत रूप…
कुपां घेतात रुपां मळबांतले तरंग मनांत फुलतात रंग भुरगेपणांतले उडटात उंच मळबांत काणयो घडटात जिणेच्यो पुराय जावंक नाशिल्ल्यो पावस मदीच खेळटा आपालिपा माकडाच्या लग्नांतलो वतांतलो आनी हीच आक्रताय मळबांत रूप…
एका वर्सान आयज पावस आयला म्हज्यांतलो सगळो मळ आयज व्हांवून वतलो हांव नितळ – निवळ जातलों हांवें चड विचारांचो भार म्हज्या हड्ड्यार घेतिल्लो ह्या पेचाच्या पोंदा हांव चिड्डूंक लागिल्लों विचार…
पावस घसघसतालो नाच्च जातालो रोयणींक येताली जाग मातयेच्या गर्भांतल्यान अळमीं काडटालीं माग कळे जल्मताले बोंगे जाताले हळूच आनी सत्री जावचे आदींच नाच्च जाताले मनशाचे जागेन दोळे पारखीताले नदरो तरशेताल्यो सोरपाची…
जिणेंत सोबोवन जालींसंवसाराचीं घेणीं – देणींपोटा भूक कळचे कळूनशेतकाराचे आमी रिणी वर्सुयभर कश्ट – कामघामा न्हंयो व्हांवतनाएक एक थेंबो दाटूनदाणो पिकाक फुटतना जूं खांद्यार, स्रद्दा मनांतबैलां जोडी आमुडटनामुंगरून पांय, विसरून…
शाळेंतलें पयलें पावल तोंडार आसली म्हज्या रड हांसतो मुखामळ पळोवन तुजो कळयेक दिसलें फुलचें व्हड मस्ती आडांगीपणां आंगात वाट केन्नाय चुकताली कानाक पीळ घालून तुवेंच उजू मार्गार ती पावयली अक्षर…
क्रांतीची पेटयली तुवें वात जागयली होमखणांतली रात संकश्टां सोंसलीं तुवें साबार शिंवशिवलो तुजेर मुक्तिचो भार परतंत्र्याचे सोंपवन तुवें विचार केलो स्वतंत्र्याचो सदांच प्रचार सामाळ्ळो एकवटाचो तुवें दुवो पेटयलो स्वाभिमानाचो लामणदिवो…
होळयेचो रंग होकुडींतलेगीत देवूंक जायरंगांनी खेळचे खेळूनभावचारान जियेवंक जाय भगव्या रंगान क्रांत पेटूनदेश नवो घडूंक जायनिळो रंग तितलोच काळजांतशांततायेन पेवूंक जाय तांबडो रंग विद्रोहीकुड्डो भावराथ लासूंक जायपांचव्या रंगान सैम पेरणीमनशां…
म्हापुरसाची वळख हीव्हड सपन ताणें देखलेंमायभाशेक मानाचो पाटदिवंक कवन ताणें रचलें हिणायलो ताका लोकांनीउणाक भाशेक लेखूनस्वाभिमान जागलो ताचोबांदावळ भाशेक ओंपून जाले कितले वाद- विवादहार मानली ना ताणेंइतिहास धरून तत्वगिन्यानीसाहित्यूच ताचें…
आयकलीं उतरां उतरांचीं घडलीं कवनां कवनांनी भरलें देशप्रेम जीण सार्थकी लावपाखातीर जोडली एकवट एकवटींतल्यान जल्मले सत्याग्रह सत्यग्रहांनी मोडले कायदे हेत नवे सादपाखातीर बाळगिलो अभिमान अभिमानान उबारलो देश देश करून बळिश्ट…
भुरगीं तीं भुरगींच आसतात ! मस्ती करून मिश्कील हांसतात आंगात विजो शिंवशिंवतात नासल्यार मोनेळ पातळायतात सगळ्यांक तीं जाय आसतात भुरगीं तीं भुरगींच आसतात ! मखलाशी करतात सपनांची मतां माणटात आपणांची…