चलात हातांत धरया नांगर परत बांदया जोत..
चलात हातांत धरया नांगर परत बांदया जोत ओंखणें भुयेंक फोडया उमण पावस आसूं वत. कुडींतल्यान व्हांवंदी झरी नाका आळसा खत दीवया म्हरे दाखोवंन आमचो आजून शेतकार घट !! भायल्या भाजयेर…
चलात हातांत धरया नांगर परत बांदया जोत ओंखणें भुयेंक फोडया उमण पावस आसूं वत. कुडींतल्यान व्हांवंदी झरी नाका आळसा खत दीवया म्हरे दाखोवंन आमचो आजून शेतकार घट !! भायल्या भाजयेर…
दोंगरा वयल्यान काळी कुपां गावांत म्हज्या आयल्यांत धावून सकाळच्यान पडटा पांवस केन्ना नेटान …केन्ना रावोन. मळयो शेतां व्हाळानीं बेबे आता रडटले मुशीं वयल्या उदका लोटांत सांगटां थिगूर चडटले. मेरे वयल्यान…
आयज मळबांत हजार रंग रंग म्हज्या यादींचे भुरगेपणार खेळटाले त्या इश्टांचे सोदीचे तें पळय तेरेझीन मीठ हाडूंक धांवता आपटल्ल्या कोंप्रांतल्यान रगत ताचें व्हांवता आंजे-गुंजे म्हणत रोझीन घोवाक कुळण्यांत वाडला जांबळां…
” बेटा ” लागून तळमळटाले ! आणि आज ” डेटा ” लागून तळमळटात ! आयची सगळ्यांत मोठी अडचण म्हळ्यार मोबाय्ल बिघडलो जाल्यार भुरगीं जापसालदार ! आनीं भुरगीं बिघडलीं जाल्यार मोबाय्ल…
फांतोडेर उठ्ठांच म्हाकाकितलेशेच हात फुट्टातकोणें कितें करचेंह्या विशीं थारावंकते खीणभर भेट्टातमागीर दिसाची सुरुवातकामांत व्यस्त म्हजे हात…कोण पीठ मळटाकोण भाजी चाळटाकोण नुस्तें तळटाकोण रोप उमळटाकोण शीत वाळटाकोण आदोळेर खेळटाकोण तव्याक मेळटाकोण…
दुख थोडें जिरयतां हांव उरिल्लें बरयतां हांव सुकते वेळार तडीर बसून नशीब म्हजें गरयतां हांव काळजार कितले फुटले फोड जिवीत जबर लागलें जड म्हाकाच दांत्या-पाळ्ळार झरोवन घाव्यांचेर सारयतां हांव फुलोवन…
आतां दिस केन्ना सुरू जाता केन्ना सपता सप्तक केन्ना सुरू जाता केन्ना सपता पंदरस केन्ना सुरू जाता केन्ना सपता म्हयनो केन्ना सुरू जाता केन्ना सपता वरस केन्ना सुरू जाता केन्ना…
कालची ती चिऱ्यांची खणएक फोणएक कोंणआतां ती गजाल आतीक जाल्या !उदक खोदूळ जालांत्या उदकांत हांव न्हालातूं न्हाला, तो न्हाला,आनीक कोण कोण न्हाला…पवित्र जाला !उदक रेबकोंण जालांरेब्यांत रेडोय न्हालाधुकरूय न्हालाआनी किडोय…
सानुल्या बोटांनी पेन्सील धरपाची शक्त नासलीमाणकुल्या पांयांनी जोतें चडोवपाची तांक नासलीलिकलीक्या दोळ्यांनी चित्र एकठांवपाचें बळगें नासलेंलाळये जिभेंत रूचीचें आस्वादन नासलेंकर्णमधूर संगीत कळपाची जाण कानांनीं नासलीस्वास-उस्वासाच्या मिलाफाची जुगलबंदी नाकांत नासलीचामडेवेल्या घायांनी…
आमचें मनआयजूय त्या रंगानभिजून गेलां!शेणाच्या कोरांतसारयल्लें तें खळेंआवयच्या हातांतल्यासादलेल्या कांकणांच्याआवाजांत रंगून गेलां!गोठ्यांतल्यापान्यांचे शिळकेचोधवल कोरदनपारचे भुकेंतचार गोट्यांच्या आंदणाकसांगून गेला!पडवेवयल्या पाडकाचेंउणें करून लुंचणगोडुल्याची पाचवीसाणदाडमणांक दितताचे उपासमारेकआमची खोस परगटायतरवंथीचें नाटकबेस बरें रंगोवन गेलां!घराच्या…