भुरगीं तीं
भुरगीं तीं भुरगींच आसतात ! मस्ती करून मिश्कील हांसतात आंगात विजो शिंवशिंवतात नासल्यार मोनेळ पातळायतात सगळ्यांक तीं जाय आसतात भुरगीं तीं भुरगींच आसतात ! मखलाशी करतात सपनांची मतां माणटात आपणांची…
भुरगीं तीं भुरगींच आसतात ! मस्ती करून मिश्कील हांसतात आंगात विजो शिंवशिंवतात नासल्यार मोनेळ पातळायतात सगळ्यांक तीं जाय आसतात भुरगीं तीं भुरगींच आसतात ! मखलाशी करतात सपनांची मतां माणटात आपणांची…
धर्तरेचेर उपजल्ली जीणप्राणिमात्रबुद्धिजीवी मनीसझाडां- पेडांसजीव आनी निर्जीवहें वास्तव ? सपनांत दिसपी जीणविचारशक्ती भायलो प्रवासविश्वाची भोवंडीन्हिदेंतली अवचेतनाविकार आनी अविकारसपनांतलें भावविश्वहें वास्तव ? आत्म आनी ब्रह्मसृजनशीलतामनीस तें देवआकार तें निराकारविकार तें अविकारकूड…
हुंदीर सदांच हांसतालो भायर काडून आपले दांत दावकूल मारून माजरान एक दीस ताची शेंपडी केली नाच्च. ताका बावड्याक खबरूच ना आपूण जालों म्हणून लांडो खंयच्यानूच एक बुकलो येवन माजराचेर ताणें…
मळबाकडे सर्त करता करता म्हाका मळबाची इतली लागली आस एकदिस हांवूच जालों मळब तेन्ना सावन हांव वयर ते सगळे सकयल आतां म्हजे वयर कोण ना आनी म्हजे वांगडाय कोण ना…
एक ल्हानसो शेड्डोझाडार सावन सकयल पडलो जमनीक आपटून बेशुद्ध जालोशुद्धिर येताच परत झाडार चडलोआनी परत जीमनीर पडलो अशें तीन चार वेळा जालेंधडपड करून सामको थकिल्लोयत्नाक यश ना म्हणून निर्शेल्लो झाडार…
धीर बळावलो विरांच्या भुजांनीसळसळ्ळे रगत शिरंतरांनीहड्ड्याचेर झेलून तुबकाचो फार धगधगलो क्रांतीचो खर विचारमेकळीक फिरंग्यांच्या जांचांतल्यानउबाल्ली चळवळ घरा- घरांतल्यान धरलो गोंय मुक्तीचो अथक ध्यासकुडींतलो सोडून जरी गेलो स्वासभिजली भूंय शितोड्यान रगताच्यापेटोवन…
इगर्जेची नवी इमारत बांदतात. आकांताचो खर्च आसा. जण एकलो आप-आपले वतीन योगदान दीतात. पादविगारान फाटल्या आयताराक सांगलां, ’आमकां नोवी इगर्ज जाय. आसा ती आमकां पावना. बोरे भशेन धार्मीक रिती पाळूंक…
मारगायेच्या दुशकाळांत शेतकार रडटात बावडें भाजी सगली मारग जाली टमाट जालें अदीक तांबडे टमटाचो दर मळबाक तेकलो तांबडे टमाट गिरेस्त जालें पूण ताका जल्माक घालपी शेतकार मात गरिबूच उरलें कांद्याकूय…
करमळेच्या तळ्यांत रावताली दोन बोकीं दीस रात कश्ट करी तरीय नशीबान पोखीं बक्याक त्या आसली धूव एकूच आपूरबायेचीं उफाट माये मोगाची आस तांच्या जगण्याचीं कांय वर्सां पयली तीं तिगांय आसली…
देशाच्या ध्वजा म्हज्या मेकळेपणान हुबत राव मुक्तीची सासाय तूं उंच मळबार फांकयत राव संकश्टां सोंसलीं साबार रगताचेर आयला भार एकवटाचें अशोक चक्र काळजांत अखंड भिनला सांवार स्वराज्याचें सुटलां वारें भगवें…